Tata Steel is de grootste CO₂-uitstoter van Nederland en besloot na maatschappelijke en politieke druk vorig jaar in te zetten op het produceren van staal met waterstof. Daarmee ging ook een streep door het plan om CO₂ te reduceren door het op te slaan in lege gasvelden in de Noordzee. De staalproducent wil in 2045 CO₂-neutraal zijn.
Ontwerp fabriek
Tata Steel heeft met drie grote bedrijven contracten afgesloten voor het ontwerp van de fabriek. Danieli, een Italiaanse leverancier aan de metaalindustrie, maakt het technisch ontwerp voor de fabriek. Het Canadese bedrijf Hatch is gespecialiseerd in de elektrische ovens die gebruikt gaan worden. Het Amerikaanse ingenieursbureau McDermott ondersteunt het technische projectmanagement.
Het bedrijf wil gaan werken met een relatief nieuwe productietechnologie voor staal genaamd DRI. IJzererts wordt daarbij bewerkt met behulp van aardgas of waterstof en niet meer met kolen. Het is de bedoeling om die waterstof te produceren met hernieuwbare energie en niet met aardgas, zodat de uitstoot van CO₂ flink afneemt.
Fabriek op waterstof of aardgas
Voor het gebruik van groene waterstof is Tata Steel afhankelijk van de verdere ontwikkelingen op de waterstofmarkt. Het is de vraag of er op termijn voldoende waterstof wordt gemaakt met elektriciteit van bijvoorbeeld windmolens op zee. Anders gaat de nieuwe fabriek mogelijk op aardgas draaien.
Tata Steel zegt toe dat het voor 2045 CO₂-neutraal is en voor 2030 35 tot 40 procent minder CO2 uitstoot. In 2030 moet een van de twee hoogovens in IJmuiden vervangen zijn door een nieuwe staalfabriek. Uiterlijk in 2037 het bedrijf ook afscheid nemen van de tweede hoogoven.
Investering van miljarden euro’s
Tata Steel moet nog definitief besluiten of de staalfabriek op waterstof er komt. Op basis van het ontwerp wil het bedrijf erachter komen hoeveel de CO₂uitstoot verminderd kan worden. Daarnaast kunnen er vergunningen worden verkregen. Tot slot wordt dan ook duidelijk wat de kosten gaan zijn. Het gaat waarschijnlijk om een investering van miljarden euro’s. Het bedrijf geeft aan dat de fabriek er alleen kan komen als de overheid bijspringt. Het ontwerp van de fabriek is dus een eerste stap om in Nederland groene staal te produceren, maar er moet nog veel gebeuren en wie betaalt de rekening?